Η λιμνοθάλασσα Γιάλοβα(Διβαρι), Πύλου
6.000 στρεματων αποτελεί το νοτιότερο υγρότοπο διεθνούς σημασίας των Βαλκανίων (Grimmet, R.& Jones T. 1989) αφού είναι ένας πολύ σημαντικός σταθμός για χιλιάδες πουλιά που χρησιμοποιούν τη διαδρομή της Δυτικής Ελλάδας κατά τη μετανάστευση.
Το Φθινόπωρο, τα μεταναστεύοντα πουλιά προς τις Αφρικανικές χώρες κάτω από τη Σαχάρα βρίσκουν εδώ τον τελευταίο Ευρωπαϊκό υγρότοπο πριν από τη μεγάλη τους πτήση πάνω από τη Μεσόγειο και την έρημο της Σαχάρας, ένα ασταμάτητο ταξίδι 3000km.
Κατά την Ανοιξιάτικη μετανάστευση γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει αυτή τη μεγάλη οικολογική σημασία (Κουτσούμπας Δ., Bonetti A. et al, 1996) με 254 είδη πουλιών που καταμετρήθηκαν στον υγρότοπο τα τελευταία 3 χρόνια (Bonetti A., αδημοσίευτο) από τα οποία τα 79 έχουν αναγνωρισθεί ως απειλούμενα στην Ευρώπη ενώ 4 από αυτά απειλούνται παγκοσμίως.
Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβα είναι ο πρώτος υγρότοπος διεθνούς σημασίας που συναντούν στα Βαλκάνια τα εκατομύρια πουλιά που την άνοιξη εγκαταλείπουν τις περιοχές διαχείμανσης στην Κεντρική Αφρική και μεταναστεύουν προς βορράν για να αναπαραχθούν.
Το κάλεσμα για την αναπαραγωγή είναι εξαιρετικά έντονο και τα πουλιά ταξιδεύουν σε τεράστιες πυκνότητες και σταθμεύουν στοιυς υγροτόπους της νότιας Ευρώπης μόνο για μερικές ημέρες ή ακόμη και ώρες προσπαθώντας να φτάσουν όσον το δυνατόν γρηγορότερα στους χώρους αναπαραγωγής με σκοπό να προλάβουν τις πλέον πλεονεκτικές θέσεις φωλεοποίησης.
Μεγάλα πουλιά όπως ερωδιοί, κίρκοι και τουρλίδες φθάνουν στη λιμνοθάλασσα κατά κύματα, κατά τη διάρκεια της ημέρας και παραμένουν μόνο για λίγες ώρες για να ξεκουραστούν. Πριν το σούρουπο φεύγουν ξανά όλα μαζί. Μικρότερα πουλιά όπως τα χαραδριόμορφα συνήθως φθάνουν νύχτα και παραμένουν περισσότερο στον υγρότοπο για να τραφούν. Αποχωρούν συνήθως τις πρώτες βραδυνές ώρες.
Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβα είναι επομένως ένας πολύ σημαντικός σταθμός κατά την εαρινή μετανάστευση, για όλα αυτά τα είδη που έχοντας διασχίσει τη Σαχάρα και την Μεσόγειο βρίσκουν εκεί τόπο για ανάπαυση και τροφή.
Η φθινοπωρινή μετανάστευση είναι σε γενικές γραμμές λιγότερο σημαντική και περιλαμβάνει λιγότερα είδη. Εξαίρεση αποτελούν οι Ερωδιοί και τα αρπακτικά ειδκά κίρκοι και Ψαραετοί.
Σαν τόπος διαχείμανσης η λιμνοθάλασσα είναι εξαιρετικά σημαντική για σπάνια είδη όπως ο Αργυροτσικνιάς, ο Λευκοτσικνιάς και ο Ψαραετός.
Εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης οι χειμώνες είναι γενικά ήπιοι, με αποτέλεσμα είδη που κανονικά ξεχειμωνιάζουν στην Αφρική (T. stagnatilis, P. pugnax, T. glareola, P. haliaetus, H. pennatus, etc.).να συναντώνται συχνά και να παραμένουν ολόκληρο τον χειμώνα.
Τελος σε αυτή την περιοχη και ειδικοτερα στις αμμοθίνες γύρω από τη λίμνη - το μοναδικό μέρος της Ευρώπης - ζει και αναπαράγετε ο Αφρικάνικος Χαμαιλέοντας, με κύριο χαρακτηριστικό ότι αλλάζει χρώματα τόσο για παραλλαγή όσο και για επικοινωνία.
