Τα παιδιά του τρίτου κόσμου
Στις χώρες του τρίτου κόσμου, κυρίως στην Αφρική και στην Ασία, πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν εξαθλιωμένοι. Εκεί η ύπαρξη νοσοκομείων και σχολείων φαντάζει πολυτέλεια. Οι άνθρωποι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την πείνα, τη δίψα και το θάνατο.
Ιδιαίτερα η παιδική θνησιμότητα έχει από καιρό πάρει ανησυχητικές διαστάσεις και η κατάσταση μέρα με τη μέρα χειροτερεύει. Τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα αποτυπώνουν ανάγλυφα την τραγική κατάσταση. Σήμερα στον τρίτο κόσμο κάθε 5 λεπτά πεθαίνει ένα παιδί, που σημαίνει ότι κάθε ημέρα πεθαίνουν γύρω στις 18 χιλιάδες παιδιά που αντιστοιχούν σε 6 εκατομμύρια θανάτους παιδιών το χρόνο.
Επίσης, η παιδική εργασία είναι μέρος της καθημερινότητας. Εκατομμύρια ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται να εργάζονται σε διάφορες, κατά κανόνα ανθυγιεινές εργασίες.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικρά παιδιά πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, από εύπορους πολίτες των λεγόμενων "αναπτυγμένων χωρών", τόσο στις χώρες του τρίτου κόσμου όπου κατοικούν, όσο και σε άλλες χώρες, όπου προωθούνται παράνομα γι' αυτό το σκοπό. Μόνο στην Ευρώπη εργάζονται παράνομα από 200 έως 500 χιλιάδες ανήλικες ιερόδουλες.
Τέλος, το θλιβερό αυτό κατάλογο συμπληρώνουν τα χιλιάδες παιδιά-θύματα που προωθούνται στις "αναπτυγμένες χώρες" αυτού του κόσμου είτε για να χρησιμοποιηθούν σαν πειραματόζωα είτε για εμπορία οργάνων.
Τα χρήματα που διαθέτουν οι λεγόμενες πολιτισμένες χώρες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των χωρών του τρίτου κόσμου δεν επαρκούν. Την ανεπάρκεια της κρατικής βοήθειας καλούνται να αντιμετωπίσουν διάφοροι μη-κυβερνητικοί οργανισμοί, όπως η Action Aid, η UNICEF και οι γιατροί χωρίς σύνορα. Αυτές οι οργανώσεις προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες λειτουργίας τους με εράνους, συλλογή δωρεών και κυρίως εθελοντικοί εργασία των μελών τους.
Είναι καιρός να δραστηριοποιηθούμε όλοι όσοι θέλουμε να θεωρούμαστε ενεργοί πολίτες του κόσμου απέναντι στα προβλήματα αυτών των παιδιών. Ήδη έχουμε καθυστερήσει. Η αδιαφορία δεν είναι ούτε σωστή, ούτε ηθική, ούτε υπεύθυνη στάση. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή.
Η τραγική ιστορία μιας φωτογραφίας
